కార్తీక పురాణం – 23 వ అధ్యాయం (శ్రీ రంగక్షేత్రమున పురంజయుడు ముక్తినొందుట)
“కార్తీక పురాణం – Karthika Puranam” హిందూ పురాణాలలో ఒక ప్రముఖమైనది. ఈ పురాణం ప్రధానంగా కార్తీక మాసంలో (Karthika Masam) చేసే వ్రతాలు, పూజలు, దానాలు మొదలైన వాటి మహిమను వివరిస్తుంది.స్కంద పురాణము (Skandha Pranam) నందు, వశిష్ఠ మహర్షి (Vashishta Maharshi) జనకునికి ఈ పురాణాన్ని వివరించారు. కార్తీక మాసంలో శివుడు (Lord Shiva) మరియు విష్ణువులను (Lord Vishnu) ఆరాధించడం, దీపాలు (Diya) వెలిగించడం, వ్రతం చేయడం వంటి కర్మలను చేయడం వల్ల మోక్షం లభిస్తుందని ఈ పురాణం చెబుతుంది.
పురంజయుడు కార్తీక వ్రత ఫలితము
అగస్త్య మహర్షి, పురంజయుడు కార్తీక వ్రతం ఆచరించిన తర్వాత ఏం జరిగిందో తెలుసుకోవాలని అత్రి మహర్షిని అడిగాడు. అత్రి మహర్షి ఇలా వివరించారు:
పురంజయుడు కార్తీక వ్రతం ఆచరించిన తర్వాత అసమాన బలాన్ని పొంది, తన శత్రువులందరినీ ఓడించి తన రాజ్యాన్ని తిరిగి పొందాడు. విష్ణు భక్తి వల్ల అతను గొప్ప పరాక్రమశాలి, పవిత్రుడు, సత్యవంతుడు, దానశీలి, భక్తులకు ప్రియుడు అయ్యాడు. అనేక యుద్ధాలలో విజయం సాధించి తన కీర్తిని ప్రపంచమంతటా వ్యాపింపజేశాడు. అయినప్పటికీ, అతను తనకు తృప్తిగా అనిపించలేదు. శ్రీహరిని (Sri Hari) ఎక్కడ, ఎలా పూజించాలి అని ఆలోచిస్తుండగా, ఒక అశరీరవాణి అతనికి శ్రీరంగం క్షేత్రానికి వెళ్లి శ్రీ రంగనాథస్వామిని (Sri Ranganatha Swamy) దర్శించమని చెప్పింది.
పురంజయుడు రాజ్యభారాన్ని మంత్రులకు అప్పగించి శ్రీరంగం (Srirangam) చేరుకున్నాడు. అక్కడ శ్రీరంగనాథస్వామిని దర్శించి భక్తితో స్తోత్రాలు చేశాడు. కార్తీక మాసం మొత్తం అక్కడే గడిపాడు. శ్రీరంగనాథస్వామి అనుగ్రహంతో అతని రాజ్యం సిరిసంపదలతో నిండిపోయింది. అతని ప్రజలు సుఖంగా జీవించారు. పురంజయుడు తన జీవితాంతం ధర్మమార్గంలో నడిచాడు. చివరకు వృద్ధాప్యంలో వానప్రస్థాశ్రమం స్వీకరించి మోక్షం పొందాడు. “కార్తీక పురాణం” – 23వ అధ్యాయము (Karthika Puranam – Day 23) నందు ఈ క్రింది విధముగా …
Karthika Puranam – Day 23
శ్రీ రంగక్షేత్రమున పురంజయుడు ముక్తినొందుట
అగస్త్యుడు మరల అత్రిమహర్షిని గాంచి “ఓ మునిపుంగవా! విజయము పొందిన పురంజయుడు ఏమి చేసెనో వివరింపు” అని అడుగగా అత్రి మహాముని ఇట్లు చెప్పిరి – కు౦భసంభవా! పురంజయుడు కార్తీక వ్రతాచరణ ప్రభావమున అసమాన బలోపేతుడై అగ్ని శేషము, శత్రు శేషము ఉండకూడదని తెలిసి, తన శత్రురాజులను అందరిని ఓడించి నిరాటకంముగా తన రాజ్యమును ఏలుచుండెను. తన యొక్క విష్ణు భక్తి ప్రభావమువలన గొప్ప పరాక్రమవంతుడు, పవిత్రుడు, సత్య దీక్షాతత్పరుడు, నిత్యాన్న దాత, భక్త ప్రియవాది, తేజోవంతుడు, వేద వేదా౦గవేత్తయై ఉందును. మరియు అనేక శత్రువులను జయించి దశ దిశలా తన అఖ౦డ కీర్తిని ప్రసరింపచేసెను. శత్రువులకు సింహ స్వప్నమై, విష్ణు సేవా ధురంధరుడై, కార్తీక వ్రత ప్రభావమున కోటికి పడగెత్తి అరిషడ్వర్గములను కుడా జయించినవాడై యుండెను.
ఇన్ని యేల? అతడిప్పుడు విష్ణు భక్తాగ్రేసరుడు, సదాచార సత్పురుషులలో ఉత్తముడై రాణించుచుండెను. అయినను తనకు తృప్తిలేదు. ఏ దేశమున, ఏ కాలమున, ఏ క్షేత్రమున ఏ విధముగా శ్రీ హరిని పూజించిన కృతార్దుడనగుదునా? అని విచారించుచుండగా ఒకానొకనాడు అశరీరవాణి “పురంజయా! కావేరీ తీరమున (Kaveri River) శ్రీరంగం క్షేత్రమున్నది. దానిని రెండవ వైకుంఠమని (Vaikunta) పిలిచెదరు. నీవచటకేగి శ్రీ రంగనాథ స్వామిని (Ranganatha Swamy) అర్చింపుము. నీవీ సంసార సాగరమును దాటి మోక్ష ప్రాప్తి నొందుదువు” అని పలికెను.
అంతట పురంజయుడు ఆ అశిరీరవాణి వాక్యములు విని, రాజ్యభారమును మంత్రులకు అప్పగించి, సపరివారముగా బయలుదేరి మార్గ మధ్యమున ఉన్న పుణ్య క్షేత్రములను దర్శించుచు, ఆయా దేవతలను సేవించుచు, పుణ్య నదులలో స్నానము చేయుచు, శ్రీరంగమును చేరుకొనెను. అక్కడ కావేరీ నది రెండు పాయలై ప్రవహించుచుండగా మధ్యన ఉన్న శ్రీ రంగనాథాలయమున శేషశయ్యపై పవళించియున్న శ్రీరంగనాథుని గాంచి పరవశమొంది, చేతులు జోడించి, “దామోదరా! గోవిందా! గోపాలా! హరే! కృష్ణా! వాసుదేవా! అనంతా! అచ్యుతా! ముకుందా! పురాణపురుషా! హృషికేశా! ద్రౌపదీ మాన సంరక్షకా! దీన జన భక్తపోషా! ప్రహ్లాదవరదా! గరుడధ్వజా ! కరివరదా! పాహిమాం! పాహమాం! రక్షమాం రక్షమాం! దాసోహం పరమాత్మ దాసోహం” అని విష్ణు సోత్త్రమును పఠించి, కార్తీక మాసమంతయు శ్రీ రంగము నందే గడిపి తదుపరి సపరివారముగా అయోధ్యకు (Ayodhya) బయలుదేరును. పురంజయుడు శ్రీ రంగనాథస్వామి సమక్షమున కార్తీక మాసములో చేసిన వ్రతముల, మహిమ వలన అతని రాజ్యమందలి జనులందరూ సిరి సంపదలతో, పాడి పంటలతో, ధన ధాన్యాలతో, ఆయురారోగ్యములతో నుండిరి.
అయోధ్యా నగరము దృఢతర ప్రాకారములు కలిగి తోరణ యంత్ర ద్వారములు కలిగి మనోహర గృహా గోపురాదులతో చతురంగ సైన్య సంయుతమై ప్రకాశించుచుండెను. అయోధ్యా నగరమందలి వీరులు యుద్ద నేర్పరులై, రాజనీతి గలవారై, వైరిగర్భ నిర్బేదకులై, నిరంతరము విజయ శశీలురై, అప్రమత్తులై యుండిరి. ఆ నగర మందలి అంగనామణులు హంస గజగామినులూ, పద్మ పత్రాయత లోచనులూనై విపుల శోణీత్వము, విశాల కటిత్వము, సూక్ష్మ మద్యత్వము, సింహకుచపీనత్వము కలిగి రూపవతులనియు, శీలవతులనియు, గుణవతులనియు ఖ్యాతికలిగి యుండిరి.
ఆ నగర మందలి వెలయాండ్రు నృత్యగీత సంగీతాది కళా విశారదలై, ప్రౌఢలై, వయో గుణ రూప లావణ్య సంపన్నలై, సదా మోహన హాసాలంకృత ముఖిశోభితలై యుండిరి. ఆ పట్టణకులాంగనలు పతిశుశ్రూషా పారాయణలై సద్గుణ అలంకార భూషితలై చిద్విలాస హసోల్లాస పులకాంకిత శరీరలై యుండిరి.
పురంజయుడు శ్రీ రంగం క్షేత్రమున కార్తీకమాస వ్రతమాచరించి సతీ సమేతుడై గృహమునకు సుఖముగా చేరెను. పురంజయుని రాక విని పౌర జనాదులు మంగళవాద్యతూర్య ధ్వనులతో ఎదురేగి నగర ప్రదక్షిణ చేసి నిజాంతఃపురమును ప్రవేశపెట్టిరి. అతడు ధర్మాభిలాషియై దైవ భక్తి పరాయుణుడై రాజ్యపాలన మొనర్చుచు, కొంతకాలము గడిపి వృద్దాప్యము వచ్చుటచే ఐహిక వాంఛలను వదులుకొని, తన కుమారునికి రాజ్యభారమును అప్పగించి పట్టాభిషిక్తుని చేసి తాను వాన ప్రస్థాశ్రమము స్వీకరించి అరణ్యమునకేగెను. అతడా వానప్రస్థాశ్రమమందు కూడా ఏటేటా విధి విధానముగ కార్తీక వ్రతమాచరించుచు క్రమక్రమముగా శరీరముడుగుటచే మరణించి వైకుంఠమునుకు పోయెను. కావున, ఓ అగస్త్యా (Agastya Muni) కార్తీక వ్రతము అత్యంత ఫలప్రదమైన మహాత్మ్యము కలది. దానిని ప్రతివారును ఆచరించవలెను. ఈ కథ చదివిన వారికి మరియు చదివినప్పుడు వినువారికి కూడా వైకుంఠప్రాప్తి కలుగును.
ఇట్లు స్కాంద పురాణాంతర్గత వశిష్టప్రోక్త కార్తీకమహత్మ్య మందలి త్రయోవింశోధ్యాయము (23 అధ్యాయం) ఇరవైమూడో రోజు పారాయణము సమాప్తము.
Also Read
