దుర్గా సప్తశతి – నవమ అధ్యాయం – నిశుంభ వధ
“దుర్గా సప్తశతి – Durga Saptashati” అనేది దేవి మాహాత్మ్యం గ్రంథంలోని (Devi Mahatmyam) ఒక ముఖ్యమైన భాగం. ఈ గ్రంథం దేవి పార్వతిని (Parvati Devi), దుర్గాదేవిని (Durga Devi) స్తుతించే పవిత్రమైన స్తోత్ర గ్రంథం. దుర్గా సప్తశతి యొక్క నవమ అధ్యాయం, దేవి పార్వతి తన అపార శక్తిని ప్రదర్శించే ఒక భవ్యమైన యుద్ధాన్ని వర్ణిస్తుంది. ఈ అధ్యాయంలో, దేవి తన శత్రువులైన దైత్యులను సంహరించడానికి తన వివిధ అవతారాలను ధరిస్తుంది. ముఖ్యంగా, నిశుంభుడు అనే దైత్యుడు తన సైన్యంతో కలిసి దేవిపై దాడి చేయాలని నిర్ణయించుకుంటాడు. దేవి ఈ సమస్యను ఎలా పరిష్కరిస్తుందో ఈ అధ్యాయం వివరిస్తుంది. ఈ అధ్యాయం దేవి యొక్క శక్తి, ధైర్యం మరియు దైత్యుల అహంకారాన్ని చూపుతుంది.
మార్కండేయ మహర్షి రచించిన శ్రీ మార్కండేయ పురాణంలోని (Sri Markandeya Puranam) సావర్ణి మన్వంతరం అనే కాలంలో సంభవించిన దేవీ మహత్మ్యం (Devi Mahatmyam) అనే గ్రంథంలోని నవమ అధ్యాయం నుండి తీసుకోబడింది. ఈ అధ్యాయంలో పార్వతి దేవి (Goddess Parvati) నిశుంభుడు అనే అసురుడిని వధించిన కథ వివరించబడింది. అందుకే ఈ అధ్యాయానికి “నిశుంభవధో” అనే పేరు వచ్చింది.
ప్రధాన కథ
దుర్గా సప్తశతి యొక్క నవమ అధ్యాయం, దేవి పార్వతి మరియు ఆమె అవతారాలైన మాతృ దేవతలు నిశుంభుడు అనే అసురుడిని సంహరించిన విషయాన్ని వివరిస్తుంది. ఈ అధ్యాయంలో, దేవి యొక్క శక్తి, ధైర్యం మరియు దైత్యుల అహంకారాన్ని చూపుతుంది. నిశుంభుడు తన సోదరుడు శుంభుడు, ఇతర అసురులతో కలిసి దేవతలను జయించాలని నిర్ణయించుకుంటాడు. దేవి పార్వతి తన అవతారాలైన బ్రహ్మాణి (Brahmani), మహేశ్వరి, కౌమారీ (Kaumari), వైష్ణవీ, వారాహీ (Varahi) , నారసింహీ, ఐంద్రీలను రంగంలోకి దింపి నిశుంభుడిని సంహరిస్తుంది. చివరకు, కాళీ దేవి (Maa Kali) తన అపారమైన శక్తితో నిశుంభుడిని సంహరిస్తుంది. ఈ యుద్ధం ద్వారా దేవి యొక్క అపారమైన శక్తి మరియు దుష్టులపై విజయం సాధించే ఆమె శక్తిని చూపుతుంది.
Durga Saptashati స్తోత్రం యొక్క ప్రాముఖ్యత
ఈ స్తోత్రం భక్తుల జీవితంలో అనేక అంశాలపై ప్రభావవంతమైన ప్రభావం చూపుతుంది.
- ఆధ్యాత్మిక అభివృద్ధి: ఈ స్తోత్రం భక్తులను ఆధ్యాత్మికంగా ఎదిగేలా ప్రోత్సహిస్తుంది. దేవి యొక్క మహిమను గురించి ధ్యానించడం వల్ల మనసు శాంతంగా ఉంటుంది.
- భయ నివారణ: జీవితంలో ఎదురయ్యే భయాలు, ఆందోళనలను తొలగించడానికి ఈ స్తోత్రం సహాయపడుతుంది. దేవి యొక్క రక్షణను నమ్ముతూ, భక్తులు భయం లేకుండా జీవించవచ్చు.
- నైతిక విలువలు: ఈ స్తోత్రం మంచి నైతిక విలువలను నేర్పుతుంది. దుష్టులను జయించడం మరియు సత్యాన్ని కాపాడటం వంటి విలువలు ఈ స్తోత్రం ద్వారా స్ఫూర్తిని పొందుతాయి.
- ఆత్మవిశ్వాసం: ఈ స్తోత్రం భక్తులలో ఆత్మవిశ్వాసాన్ని పెంపొందిస్తుంది. దేవి యొక్క శక్తిని తమలో చూస్తూ, కష్టాలను ఎదుర్కొనే శక్తిని పొందుతారు.
- జీవిత లక్ష్యం: జీవితంలో ఒక లక్ష్యాన్ని నిర్ణయించుకోవడానికి మరియు దానిని సాధించడానికి ఈ స్తోత్రం సహాయపడుతుంది. దేవి యొక్క లక్ష్యాన్ని అనుసరిస్తూ, మనం మంచి మానవులుగా మారడానికి ప్రయత్నించవచ్చు.
- శాంతి: ఈ స్తోత్రం మనసుకు శాంతిని ఇస్తుంది. దేవి యొక్క మహిమను ధ్యానించడం వల్ల మనస్సులోని చంచలత్వం తొలగిపోతుంది.
- ఆరోగ్యం: ఈ స్తోత్రం శారీరక మరియు మానసిక ఆరోగ్యాన్ని మెరుగుపరుస్తుంది. దేవి యొక్క అనుగ్రహం వల్ల అనారోగ్యాలు తొలగిపోతాయి.
- సంపద: ఈ స్తోత్రం సంపదను తెస్తుంది. దేవి యొక్క అనుగ్రహం వల్ల మనం ఆర్థికంగా సుసంపన్నం అవుతాము.
ముగింపు
దుర్గా సప్తశతి (Durga Saptashati) యొక్క నవమ అధ్యాయం, దేవి యొక్క శక్తి మరియు దైవత్వాన్ని ప్రదర్శించే ఒక అద్భుతమైన కథ. ఈ అధ్యాయం భక్తులకు ఆధ్యాత్మిక ప్రేరణను ఇస్తుంది మరియు మంచిపై చెడు ఎల్లప్పుడూ విజయం సాధిస్తుందనే విశ్వాసాన్ని పెంపొందిస్తుంది. ఈ స్తోత్రాన్ని పఠించడం ద్వారా, భక్తులు దేవి యొక్క అనుగ్రహాన్ని పొందుతారు మరియు జీవితంలోని అన్ని సమస్యల నుండి విముక్తి పొందుతారు.
Durga Saptashati – Chapter – 9 Telugu
దుర్గా సప్తశతి – నవమ అధ్యాయం – తెలుగు
నిశుంభవధోనామ నవమోధ్యాయః ॥
ధ్యానం
ఓం బంధూక కాంచననిభం రుచిరాక్షమాలాం
పాశాంకుశౌ చ వరదాం నిజబాహుదండైః ।
బిభ్రాణమిందు శకలాభరణాం త్రినేత్రాం-
అర్ధాంబికేశమనిశం వపురాశ్రయామి ॥
రాజౌవాచ॥1॥
విచిత్రమిదమాఖ్యాతం భగవన్ భవతా మమ ।
దేవ్యాశ్చరితమాహాత్మ్యం రక్త బీజవధాశ్రితం ॥ 2॥
భూయశ్చేచ్ఛామ్యహం శ్రోతుం రక్తబీజే నిపాతితే ।
చకార శుంభో యత్కర్మ నిశుంభశ్చాతికోపనః ॥3॥
ఋషిరువాచ ॥4॥
చకార కోపమతులం రక్తబీజే నిపాతితే।
శుంభాసురో నిశుంభశ్చ హతేష్వన్యేషు చాహవే ॥5॥
హన్యమానం మహాసైన్యం విలోక్యామర్షముద్వహన్।
అభ్యదావన్నిశుంబోఽథ ముఖ్యయాసుర సేనయా ॥6॥
తస్యాగ్రతస్తథా పృష్ఠే పార్శ్వయోశ్చ మహాసురాః
సందష్టౌష్ఠపుటాః క్రుద్ధా హంతుం దేవీముపాయయుః ॥7॥
ఆజగామ మహావీర్యః శుంభోఽపి స్వబలైర్వృతః।
నిహంతుం చండికాం కోపాత్కృత్వా యుద్దం తు మాతృభిః ॥8॥
తతో యుద్ధమతీవాసీద్దేవ్యా శుంభనిశుంభయోః।
శరవర్షమతీవోగ్రం మేఘయోరివ వర్షతోః ॥9॥
చిచ్ఛేదాస్తాంఛరాంస్తాభ్యాం చండికా స్వశరోత్కరైః।
తాడయామాస చాంగేషు శస్త్రౌఘైరసురేశ్వరౌ ॥10॥
నిశుంభో నిశితం ఖడ్గం చర్మ చాదాయ సుప్రభం।
అతాడయన్మూర్ధ్ని సింహం దేవ్యా వాహనముత్తమం॥11॥
తాడితే వాహనే దేవీ క్షుర ప్రేణాసిముత్తమం।
శుంభస్యాశు చిచ్ఛేద చర్మ చాప్యష్ట చంద్రకం ॥12॥
ఛిన్నే చర్మణి ఖడ్గే చ శక్తిం చిక్షేప సోఽసురః।
తామప్యస్య ద్విధా చక్రే చక్రేణాభిముఖాగతాం॥13॥
కోపాధ్మాతో నిశుంభోఽథ శూలం జగ్రాహ దానవః।
ఆయాతం ముష్ఠిపాతేన దేవీ తచ్చాప్యచూర్ణయత్॥14॥
ఆవిద్ధ్యాథ గదాం సోఽపి చిక్షేప చండికాం ప్రతి।
సాపి దేవ్యాస్ త్రిశూలేన భిన్నా భస్మత్వమాగతా॥15॥
తతః పరశుహస్తం తమాయాంతం దైత్యపుంగవం।
ఆహత్య దేవీ బాణౌఘైరపాతయత భూతలే॥16॥
తస్మిన్ని పతితే భూమౌ నిశుంభే భీమవిక్రమే।
భ్రాతర్యతీవ సంక్రుద్ధః ప్రయయౌ హంతుమంబికాం॥17॥
స రథస్థస్తథాత్యుచ్ఛై ర్గృహీతపరమాయుధైః।
భుజైరష్టాభిరతులై ర్వ్యాప్యా శేషం బభౌ నభః॥18॥
తమాయాంతం సమాలోక్య దేవీ శంఖమవాదయత్।
జ్యాశబ్దం చాపి ధనుష శ్చకారాతీవ దుఃసహం॥19॥
పూరయామాస కకుభో నిజఘంటా స్వనేన చ।
సమస్తదైత్యసైన్యానాం తేజోవధవిధాయినా॥20॥
తతః సింహో మహానాదై స్త్యాజితేభమహామదైః।
పురయామాస గగనం గాం తథైవ దిశో దశ॥21॥
తతః కాళీ సముత్పత్య గగనం క్ష్మామతాడయత్।
కరాభ్యాం తన్నినాదేన ప్రాక్స్వనాస్తే తిరోహితాః॥22॥
అట్టాట్టహాసమశివం శివదూతీ చకార హ।
వైః శబ్దైరసురాస్త్రేసుః శుంభః కోపం పరం యయౌ॥23॥
దురాత్మం స్తిష్ట తిష్ఠేతి వ్యాజ హారాంబికా యదా।
తదా జయేత్యభిహితం దేవైరాకాశ సంస్థితైః॥24॥
శుంభేనాగత్య యా శక్తిర్ముక్తా జ్వాలాతిభీషణా।
ఆయాంతీ వహ్నికూటాభా సా నిరస్తా మహోల్కయా॥25॥
సింహనాదేన శుంభస్య వ్యాప్తం లోకత్రయాంతరం।
నిర్ఘాతనిఃస్వనో ఘోరో జితవానవనీపతే॥26॥
శుంభముక్తాంఛరాందేవీ శుంభస్తత్ప్రహితాంఛరాన్।
చిచ్ఛేద స్వశరైరుగ్రైః శతశోఽథ సహస్రశః॥27॥
తతః సా చండికా క్రుద్ధా శూలేనాభిజఘాన తం।
స తదాభి హతో భూమౌ మూర్ఛితో నిపపాత హ॥28॥
తతో నిశుంభః సంప్రాప్య చేతనామాత్తకార్ముకః।
ఆజఘాన శరైర్దేవీం కాళీం కేసరిణం తథా॥29॥
పునశ్చ కృత్వా బాహునామయుతం దనుజేశ్వరః।
చక్రాయుధేన దితిజశ్చాదయామాస చండికాం॥30॥
తతో భగవతీ క్రుద్ధా దుర్గాదుర్గార్తి నాశినీ।
చిచ్ఛేద దేవీ చక్రాణి స్వశరైః సాయకాంశ్చ తాన్॥31॥
తతో నిశుంభో వేగేన గదామాదాయ చండికాం।
అభ్యధావత వై హంతుం దైత్య సేనాసమావృతః॥32॥
తస్యాపతత ఏవాశు గదాం చిచ్ఛేద చండికా।
ఖడ్గేన శితధారేణ స చ శూలం సమాదదే॥33॥
శూలహస్తం సమాయాంతం నిశుంభమమరార్దనం।
హృది వివ్యాధ శూలేన వేగావిద్ధేన చండికా॥34॥
ఖిన్నస్య తస్య శూలేన హృదయాన్నిఃసృతోఽపరః।
మహాబలో మహావీర్యస్తిష్ఠేతి పురుషో వదన్॥35॥
తస్య నిష్క్రామతో దేవీ ప్రహస్య స్వనవత్తతః।
శిరశ్చిచ్ఛేద ఖడ్గేన తతోఽసావపతద్భువి॥36॥
తతః సింహశ్చ ఖాదోగ్ర దంష్ట్రాక్షుణ్ణశిరోధరాన్।
అసురాం స్తాంస్తథా కాళీ శివదూతీ తథాపరాన్॥37॥
కౌమారీ శక్తినిర్భిన్నాః కేచిన్నేశుర్మహాసురాః
బ్రహ్మాణీ మంత్రపూతేన తోయేనాన్యే నిరాకృతాః॥38॥
మాహేశ్వరీ త్రిశూలేన భిన్నాః పేతుస్తథాపరే।
వారాహీతుండఘాతేన కేచిచ్చూర్ణీ కృతా భువి॥39॥
ఖండం ఖండం చ చక్రేణ వైష్ణవ్యా దానవాః కృతాః।
వజ్రేణ చైంద్రీ హస్తాగ్ర విముక్తేన తథాపరే॥40॥
కేచిద్వినేశురసురాః కేచిన్నష్టామహాహవాత్।
భక్షితాశ్చాపరే కాళీశివధూతీ మృగాధిపైః॥41॥
॥ స్వస్తి శ్రీ మార్కండేయ పురాణే సావర్నికే మన్వంతరే దేవి మహత్మ్యే నిశుంభవధోనామ నవమోధ్యాయ సమాప్తమ్ ॥ఆహుతి
ఓం క్లీం జయంతీ సాంగాయై సశక్తికాయై సపరివారాయై సవాహనాయై మహాహుతిం సమర్పయామి నమః స్వాహా ॥
Credits: SVBP
Also Read
