దుర్గా సప్తశతి – తృతీయ అధ్యాయం – మహిషాసురుడి వధ
“దుర్గా సప్తశతి – Durga Saptashati” అనేది దేవి మాహాత్మ్యం గ్రంథంలోని (Devi Mahatmyam) ఒక ముఖ్యమైన భాగం. ఈ గ్రంథం పార్వతి దేవిని (Parvati Devi), దుర్గాదేవిని (Durga Devi) స్తుతించే పవిత్రమైన స్తోత్ర గ్రంథం. దుర్గా సప్తశతిలోని తృతీయ అధ్యాయం, దేవి యొక్క మహిషాసురుడితో జరిగిన యుద్ధాన్ని వివరించే ఒక అద్భుతమైన భాగం. ఈ అధ్యాయం దేవి యొక్క శక్తి, ధైర్యం మరియు దయను చాటి చెప్పే అనేక విశేషాలను కలిగి ఉంది.
ప్రధాన కథ:
దుర్గా సప్తశతి గ్రంథంలోని తృతీయ అధ్యాయం, పార్వతి దేవి (Parvati Devi) మరియు మహిషాసురుడు (Mahishasura) అనే అసురుని మధ్య జరిగిన భీకర యుద్ధాన్ని వివరిస్తుంది. మహిషాసురుడు అనే అసురుడు తన శక్తిని అతిగా విశ్వసించి దేవతలను జయించి త్రిలోకాలను (Triloka) ఆక్రమిస్తాడు. దేవతలు తమ శక్తిని కలపడం ద్వారా ఒక అద్భుతమైన దేవిని సృష్టిస్తారు. ఆ దేవి మహిషాసురుడితో యుద్ధం చేసి అతన్ని సంహరిస్తుంది. ఈ యుద్ధం చాలా రోజులు సాగుతుంది. మహిషాసురుడు తనను తాను వివిధ జంతువులుగా మార్చుకుంటూ దేవితో యుద్ధం చేస్తాడు. కానీ దేవి తన అపారమైన శక్తితో అతని అన్ని రూపాలను నాశనం చేస్తుంది. చివరకు దేవి మహిషాసురుడి శిరస్సును నరికి వేసి విశ్వం దుష్ట శక్తుల నుండి రక్షిస్తుంది. ఈ కథ దేవి యొక్క అపరిమిత శక్తి మరియు విశ్వరూపాన్ని చాటుతుంది.
Durga Saptashati స్తోత్రం యొక్క ప్రాముఖ్యత:
- దేవి యొక్క శక్తిని అనుభవించడం: ఈ స్తోత్రం దేవి యొక్క అపరిమిత శక్తిని ప్రత్యక్షంగా చూపిస్తుంది. మహిషాసురుడు అనే బలవంతుడైన శత్రువును ఎలా సులభంగా ఓడిస్తుందో వివరిస్తుంది. ఇది భక్తులలో దేవి (Goddess) యొక్క శక్తిపై విశ్వాసాన్ని పెంపొందిస్తుంది.
- ధైర్యం మరియు ఆత్మవిశ్వాసాన్ని పెంపొందించడం: దేవి ఎలాంటి కష్టాలను ఎదుర్కొన్నా ధైర్యంగా ఉంటుంది. ఇది భక్తులలో ధైర్యం మరియు ఆత్మవిశ్వాసాన్ని పెంపొందిస్తుంది.
- దుష్ట శక్తులపై విజయం: మహిషాసురుడు అనే దుష్ట శక్తిని నాశనం చేయడం ద్వారా, ఈ స్తోత్రం దుష్ట శక్తులపై మంచి శక్తుల విజయం గురించి తెలియజేస్తుంది.
- ఆధ్యాత్మిక అభివృద్ధి: ఈ స్తోత్రాన్ని జపించడం వల్ల భక్తుల మనస్సు శుద్ధి అవుతుంది. ఇది ఆధ్యాత్మిక అభివృద్ధికి దోహదపడుతుంది.
- భక్తి మరియు నిష్ఠ: దుర్గాదేవిని (Goddess Durga Devi) పట్ల భక్తి మరియు నిష్ఠను పెంపొందిస్తుంది. దేవి యొక్క అనుగ్రహాన్ని పొందాలనే కోరికను పెంచుతుంది.
- సామాజిక సామరస్యం: దేవి అన్ని వర్గాల ప్రజలను రక్షిస్తుంది. ఇది సామాజిక సామరస్యాన్ని ప్రోత్సహిస్తుంది.
- శరణాగతి: కష్టకాలంలో దేవిని శరణు కోరడం వల్ల మనసుకు శాంతి లభిస్తుంది.
- శక్తి స్వరూపిణి: దేవి అనేది శక్తి స్వరూపిణి. ఆమెను స్మరించడం వల్ల మనలోని శక్తిని ప్రేరేపిస్తుంది.
- విశ్వ రక్షకురాలు: దేవి విశ్వాన్ని దుష్ట శక్తుల నుండి రక్షించే బాధ్యతను తీసుకుంటుంది. ఇది ఆమె విశ్వ రక్షకురాలిగా ఉన్న స్థానాన్ని తెలియజేస్తుంది.
స్తోత్రంలోని ముఖ్యమైన అంశాలు:
- మహిషాసురుడి వివిధ రూపాలు: మహిషాసురుడు తనను తాను వివిధ జంతువులుగా మార్చుకుంటూ దేవితో యుద్ధం చేస్తాడు.
- దేవి యొక్క వివిధ ఆయుధాలు: దేవి వివిధ ఆయుధాలను ఉపయోగించి మహిషాసురుడిని సంహరిస్తుంది.
- విశ్వం యొక్క రక్షణ: దేవి విశ్వాన్ని దుష్ట శక్తుల నుండి రక్షిస్తుంది.
- విజయం: చివరకు దేవి మహిషాసురుడిని సంహరించి విజయం సాధిస్తుంది.
ముగింపు:
దుర్గా సప్తశతి (Durga Saptashati) తృతీయ అధ్యాయం దేవి యొక్క అపరిమిత శక్తి మరియు మహిమను చాటి చెప్పే ఒక అద్భుతమైన స్తోత్రం. ఈ స్తోత్రం భక్తులకు ధైర్యం, ఆశ మరియు విశ్వాసాన్ని ఇస్తుంది. దేవి యొక్క అనుగ్రహాన్ని పొందాలనుకునే వారు ఈ స్తోత్రాన్ని జపించవచ్చు.
Durga Saptashati – Chapter 3 Telugu
దుర్గా సప్తశతి – తృతీయ అధ్యాయం – తెలుగు
మహిషాసురవధో నామ తృతీయోఽధ్యాయః ॥
ధ్యానం
ఓం ఉద్యద్భానుసహస్రకాంతిం అరుణక్షౌమాం శిరోమాలికాం
రక్తాలిప్త పయోధరాం జపవటీం విద్యామభీతిం వరమ్ ।
హస్తాబ్జైర్ధధతీం త్రినేత్రవక్త్రారవిందశ్రియం
దేవీం బద్ధహిమాంశురత్నమకుటాం వందేఽరవిందస్థితామ్ ॥
ఋషిరువాచ ॥1॥
నిహన్యమానం తత్సైన్యం అవలోక్య మహాసురః।
సేనానీశ్చిక్షురః కోపాద్ ధ్యయౌ యోద్ధుమథాంబికామ్ ॥2॥
స దేవీం శరవర్షేణ వవర్ష సమరేఽసురః।
యథా మేరుగిరేఃశృంగం తోయవర్షేణ తోయదః ॥3॥
తస్య ఛిత్వా తతో దేవీ లీలయైవ శరోత్కరాన్।
జఘాన తురగాన్బాణైర్యంతారం చైవ వాజినాం ॥4॥
చిచ్ఛేద చ ధనుఃసధ్యో ధ్వజం చాతిసముచ్ఛృతం।
వివ్యాధ చైవ గాత్రేషు చిన్నధన్వానమాశుగైః ॥5॥
సచ్ఛిన్నధన్వా విరథో హతాశ్వో హతసారథిః।
అభ్యధావత తాం దేవీం ఖడ్గచర్మధరోఽసురః ॥6॥
సింహమాహత్య ఖడ్గేన తీక్ష్ణధారేణ మూర్ధని।
ఆజఘాన భుజే సవ్యే దేవీం అవ్యతివేగవాన్ ॥6॥
తస్యాః ఖడ్గో భుజం ప్రాప్య పఫాల నృపనందన।
తతో జగ్రాహ శూలం స కోపాద్ అరుణలోచనః ॥8॥
చిక్షేప చ తతస్తత్తు భద్రకాళ్యాం మహాసురః।
జాజ్వల్యమానం తేజోభీ రవిబింబమివాంబరాత్ ॥9॥
దృష్ట్వా తదాపతచ్ఛూలం దేవీ శూలమముంచత।
తచ్ఛూలంశతధా తేన నీతం శూలం స చ మహాసురః ॥10॥
హతే తస్మిన్మహావీర్యే మహిషస్య చమూపతౌ।
ఆజగామ గజారూడః శ్చామరస్త్రిదశార్దనః ॥11॥
సోఽపి శక్తింముమోచాథ దేవ్యాస్తాం అంబికా ద్రుతం।
హుంకారాభిహతాం భూమౌ పాతయామాసనిష్ప్రభాం ॥12॥
భగ్నాం శక్తిం నిపతితాం దృష్ట్వా క్రోధసమన్వితః
చిక్షేప చామరః శూలం బాణైస్తదపి సాచ్ఛినత్ ॥13॥
తతః సింహఃసముత్పత్య గజకుంతరే ంభాంతరేస్థితః।
బాహుయుద్ధేన యుయుధే తేనోచ్చైస్త్రిదశారిణా ॥14॥
యుధ్యమానఽఉ తతస్తఽఉ తు తస్మాన్నాగాన్మహీం గతఽఉ
యుయుధాతేఽతిసంరబ్ధౌ ప్రహారై అతిదారుణైః ॥15॥
తతో వేగాత్ ఖముత్పత్య నిపత్య చ మృగారిణా।
కరప్రహారేణ శిరశ్చామరస్య పృథక్ కృతం ॥16॥
ఉదగ్రశ్చ రణే దేవ్యా శిలావృక్షాదిభిర్హతః।
దంత ముష్టితలైశ్చైవ కరాళశ్చ నిపాతితః ॥17॥
దేవీ కృద్ధా గదాపాతైః శ్చూర్ణయామాస చోద్ధతం।
భాష్కలం భిందిపాలేన బాణైస్తామ్రం తథాంధకం ॥18॥
ఉగ్రాస్యముగ్రవీర్యం చ తథైవ చ మహాహనుం
త్రినేత్రా చ త్రిశూలేన జఘాన పరమేశ్వరీ ॥19॥
బిడాలస్యాసినా కాయాత్ పాతయామాస వై శిరః।
దుర్ధరం దుర్ముఖం చోభౌ శరైర్నిన్యే యమక్షయం ॥20॥
ఏవం సంక్షీయమాణే తు స్వసైన్యే మహిషాసురః।
మాహిషేణ స్వరూపేణ త్రాసయామాసతాన్ గణాన్ ॥21॥
కాంశ్చిత్తుండప్రహారేణ ఖురక్షేపైస్తథాపరాన్।
లాంగూలతాడితాంశ్చాన్యాన్ శృంగాభ్యాం చ విదారితా ॥22॥
వేగేన కాంశ్చిదపరాన్నాదేన భ్రమణేన చ।
నిః శ్వాసపవనేనాన్యాన్ పాతయామాస భూతలే॥23॥
నిపాత్య ప్రమథానీకమభ్యధావత సోఽసురః
సింహం హంతుం మహాదేవ్యాః కోపం చక్రే తతోఽంభికా ॥24॥
సోఽపి కోపాన్మహావీర్యః ఖురక్షుణ్ణమహీతలః।
శృంగాభ్యాం పర్వతానుచ్చాంశ్చిక్షేప చ ననాద చ ॥25॥
వేగ భ్రమణ విక్షుణ్ణా మహీ తస్య వ్యశీర్యత।
లాంగూలేనాహతశ్చాబ్ధిః ప్లావయామాస సర్వతః ॥26॥
ధుతశృంగ్విభిన్నాశ్చ ఖండం ఖండం యయుర్ఘనాః।
శ్వాసానిలాస్తాః శతశో నిపేతుర్నభసోఽచలాః ॥27॥
ఇతిక్రోధసమాధ్మాతమాపతంతం మహాసురం।
దృష్ట్వా సా చండికా కోపం తద్వధాయ తదాఽకరోత్ ॥28॥
సా క్షిత్ప్వా తస్య వైపాశం తం బబంధ మహాసురం।
తత్యాజమాహిషం రూపం సోఽపి బద్ధో మహామృధే ॥29॥
తతః సింహోఽభవత్సధ్యో యావత్తస్యాంబికా శిరః।
ఛినత్తి తావత్ పురుషః ఖడ్గపాణి రదృశ్యత ॥30॥
తత ఏవాశు పురుషం దేవీ చిచ్ఛేద సాయకైః।
తం ఖడ్గచర్మణా సార్ధం తతః సోఽ భూన్మహా గజః ॥31॥
కరేణ చ మహాసింహం తం చకర్ష జగర్జచ ।
కర్షతస్తు కరం దేవీ ఖడ్గేన నిరకృంతత ॥32॥
తతో మహాసురో భూయో మాహిషం వపురాస్థితః।
తథైవ క్షోభయామాస త్రైలోక్యం సచరాచరం ॥33॥
తతః క్రుద్ధా జగన్మాతా చండికా పాన ముత్తమం।
పపౌ పునః పునశ్చైవ జహాసారుణలోచనా ॥34॥
ననర్ద చాసురః సోఽపి బలవీర్యమదోద్ధతః।
విషాణాభ్యాం చ చిక్షేప చండికాం ప్రతిభూధరాన్॥35॥
సా చ తా న్ప్రహితాం స్తేన చూర్ణయంతీ శరోత్కరైః।
ఉవాచ తం మదోద్ధూతముఖరాగాకులాక్షరం ॥36॥
దేవ్యుఉవాచ॥
గర్జ గర్జ క్షణం మూఢ మధు యావత్పిబామ్యహం।
మయాత్వయి హతేఽత్రైవ గర్జిష్యంత్యాశు దేవతాః ॥37॥
ఋషిరువాచ॥
ఏవముక్త్వా సముత్పత్య సారూఢా తం మహాసురం।
పాదేనా క్రమ్య కంఠే చ శూలేనైన మతాడయత్ ॥38॥
తతః సోఽపి పదాక్రాంతస్తయా నిజముఖాత్తతః।
అర్ధ నిష్క్రాంత ఏవాసీద్దేవ్యా వీర్యేణ సంవృతః ॥40॥
అర్ధ నిష్క్రాంత ఏవాసౌ యుధ్యమానో మహాసురః ।
తయా మహాసినా దేవ్యా శిరశ్ఛిత్త్వా నిపాతితః ॥41॥
తతో హాహాకృతం సర్వం దైత్యసైన్యం ననాశ తత్।
ప్రహర్షం చ పరం జగ్ముః సకలా దేవతాగణాః ॥42॥
తుష్టు వుస్తాం సురా దేవీం సహదివ్యైర్మహర్షిభిః।
జగుర్గుంధర్వపతయో ననృతుశ్చాప్సరోగణాః ॥43॥
॥ ఇతి శ్రీ మార్కండేయ పురాణే సావర్నికే మన్వంతరే దేవి మహత్మ్యే మహిషాసురవధో నామ తృతీయోఽధ్యాయం సమాప్తమ్ ॥ఆహుతి
హ్రీం జయంతీ సాంగాయై సాయుధాయై సశక్తికాయై సపరివారాయై సవాహనాయై శ్రీ మహాలక్ష్మ్యై లక్ష్మీ బీజాదిష్టాయై మహాహుతిం సమర్పయామి నమః స్వాహా ॥
Credits: SVBP
Also Read
