శివ భుజంగ ప్రయాత స్తోత్రం
శివ భుజంగ ప్రయాత స్తోత్రం | Shiva Bhujanga Prayata Stotram శివుని కరుణ, శక్తి, జ్ఞానం మరియు అందాన్ని కీర్తించే ఒక అందమైన సంస్కృత స్తోత్రం. 8వ శతాబ్దానికి చెందిన గొప్ప ఆధ్యాత్మిక గురువు, తత్వవేత్త అయిన శ్రీ ఆది శంకరాచార్య (Adi Shankaracharya) ఈ స్తోత్రాన్ని రచించారు. ఈ స్తోత్రం శివుని అద్భుత రూపాలను, లక్షణాలను, శక్తులను కీర్తించే 12 శ్లోకాల శ్రేణి. ఈ స్తోత్రం శివ భక్తిని పెంపొందించడానికి, ఆధ్యాత్మిక అభివృద్ధి సాధించడానికి దోహదపడుతుంది.
సంస్కృతంలో రచించబడిన ఈ స్తోత్రం నందు ప్రతి శ్లోకం “భుజంగప్రయాత” ఛందస్సులో రాయబడింది, ఇది ఒక ప్రత్యేకమైన లయ మరియు తాళాన్ని కలిగి ఉంటుంది. ఈ ఛందస్సు పాము యొక్క కదలికను పోలి ఉంటుంది, అందుకే దీనికి ఈ పేరు వచ్చింది.
శివ భుజంగ ప్రయాత స్తోత్రం, శివుని (Lord Siva) వివిధ రూపాలు, లక్షణాలు మరియు శక్తులను కీర్తిస్తుంది. కరుణామయుడు, శక్తివంతుడు, జ్ఞానవంతుడు, అందమైనవాడు అయిన శివుని గొప్పతనాన్ని ఈ స్తోత్రం వివరిస్తుంది. జీవితంలోని కష్టాలను జయించడానికి, మనస్సుకు శాంతిని పొందడానికి, ఆధ్యాత్మిక పురోగతి సాధించడానికి ఈ స్తోత్రాన్ని పఠించడం చాలా మంచిదని భావిస్తారు.
శివ భుజంగ ప్రయాత స్తోత్రం (Shiva Bhujanga Prayata Stotram) శివభక్తులకు అమూల్యమైన రత్నం. ఈ స్తోత్రాన్ని నిత్యం పఠించడం ద్వారా, మనస్సు, శరీరం, ఆత్మలలో శాంతి, సంతోషం, ఆధ్యాత్మిక అభివృద్ధిని సాధించవచ్చు.
Shiva Bhujanga Prayata Stotram
శివ భుజంగ ప్రయాత స్తోత్రం తెలుగు
కృపాసాగరాయాశుకావ్యప్రదాయ
ప్రణమ్రాఖిలాభీష్టసందాయకాయ ।
యతీంద్రైరుపాస్యాంఘ్రిపాథోరుహాయ
ప్రబోధప్రదాత్రే నమః శంకరాయ ॥1॥
చిదానందరూపాయ చిన్ముద్రికోద్య-
త్కరాయేశపర్యాయరూపాయ తుభ్యమ్ ।
ముదా గీయమానాయ వేదోత్తమాంగైః
శ్రితానందదాత్రే నమః శంకరాయ ॥2॥
జటాజూటమధ్యే పురా యా సురాణాం
ధునీ సాద్య కర్మందిరూపస్య శంభోః
గలే మల్లికామాలికావ్యాజతస్తే
విభాతీతి మన్యే గురో కిం తథైవ ॥3॥
నఖేందుప్రభాధూతనమ్రాలిహార్దా-
ంధకారవ్రజాయాబ్జమందస్మితాయ ।
మహామోహపాథోనిధేర్బాడబాయ
ప్రశాంతాయ కుర్మో నమః శంకరాయ ॥4॥
ప్రణమ్రాంతరంగాబ్జబోధప్రదాత్రే
దివారాత్రమవ్యాహతోస్రాయ కామమ్ ।
క్షపేశాయ చిత్రాయ లక్ష్మ క్షయాభ్యాం
విహీనాయ కుర్మో నమః శంకరాయ ॥5॥
ప్రణమ్రాస్యపాథోజమోదప్రదాత్రే
సదాంతస్తమస్తోమసంహారకర్త్రే ।
రజన్యా మపీద్ధప్రకాశాయ కుర్మో
హ్యపూర్వాయ పూష్ణే నమః శంకరాయ ॥6॥
నతానాం హృదబ్జాని ఫుల్లాని శీఘ్రం
కరోమ్యాశు యోగప్రదానేన నూనమ్ ।
ప్రబోధాయ చేత్థం సరోజాని ధత్సే
ప్రఫుల్లాని కిం భో గురో బ్రూహి మహ్యమ్ ॥7॥
ప్రభాధూతచంద్రాయుతాయాఖిలేష్ట-
ప్రదాయానతానాం సమూహాయ శీఘ్రం।
ప్రతీపాయ నమ్రౌఘదుఃఖాఘపంక్తే-
ర్ముదా సర్వదా స్యాన్నమః శంకరాయ ॥8॥
వినిష్కాసితానీశ తత్త్వావబోధా –
న్నతానాం మనోభ్యో హ్యనన్యాశ్రయాణి ।
రజాంసి ప్రపన్నాని పాదాంబుజాతం
గురో రక్తవస్త్రాపదేశాద్బిభర్షి ॥9॥
మతేర్వేదశీర్షాధ్వసంప్రాపకాయా-
నతానాం జనానాం కృపార్ద్రైః కటాక్షైః ।
తతేః పాపబృందస్య శీఘ్రం నిహంత్రే
స్మితాస్యాయ కుర్మో నమః శంకరాయ ॥10॥
సుపర్వోక్తిగంధేన హీనాయ తూర్ణం
పురా తోటకాయాఖిలజ్ఞానదాత్రే।
ప్రవాలీయగర్వాపహారస్య కర్త్రే
పదాబ్జమ్రదిమ్నా నమః శంకరాయ ॥11॥
భవాంభోధిమగ్నాన్జనాందుఃఖయుక్తాన్
జవాదుద్దిధీర్షుర్భవానిత్యహోఽహమ్ ।
విదిత్వా హి తే కీర్తిమన్యాదృశాంభో
సుఖం నిర్విశంకః స్వపిమ్యస్తయత్నః ॥12॥
॥ఇతి శ్రీశంకరాచార్య భుజంగప్రయాతస్తోత్రం॥
Credits: @RahulVellal
Read Latest Post:
