దుర్గా సప్తశతి – ఆరవ అధ్యాయం – ధూమ్రలోచనుడి వధ
“దుర్గా సప్తశతి – Durga Saptashati” గ్రంథంలోని ఆరవ అధ్యాయం, దేవి పార్వతి మరియు దైత్య రాజు శుంభుడు మధ్య యుద్ధం యొక్క ప్రారంభాన్ని వివరిస్తుంది. దేవి తన శక్తిని ప్రదర్శించడంతో పాటు, భక్తులను రక్షించడానికి ఎంతవరకు సిద్ధంగా ఉంటుందో చూపిస్తుంది. దేవి యొక్క అపారమైన శక్తి మరియు దైత్యుల అహంకారం స్పష్టంగా కనిపిస్తాయి.
“శ్రీ మార్కండేయ పురాణం – Sri Markandeya Puranam” లోని దుర్గా సప్తశతి గ్రంథంలోని ఆరవ అధ్యాయం, దేవి పార్వతి మరియు నిశుంభల సైన్యాధ్యక్షుడు ధూమ్రలోచనుడిని చంపిన కథను ఆరవ అధ్యాయంలో వివరించారు.
Durga Saptashati – ప్రధాన కథ
దైత్యుల అహంకారం: దైత్య రాజు శుంభుడు మరియు నిశుంభుడు తమ శక్తిని అతిగా అంచనా వేసి, దేవతలను జయించి త్రిలోకాలను పాలించాలని అనుకుంటారు. పార్వతి దేవిని (Parvati Devi) బలవంతంగా వివాహం చేసుకోవాలని నిర్ణయించుకుంటారు.
ధూమ్రలోచనుడి యుద్ధం: శుంభుడు తన సేనాధిపతి ధూమ్రలోచనుడిని దేవిని బంధించి తీసుకురావడానికి పంపుతాడు. ధూమ్రలోచనుడు తనతో పాటు భారీ సైన్యాన్ని తీసుకుని దేవిని ఎదుర్కొంటాడు.
దేవి యొక్క శక్తి ప్రదర్శన: దేవి తన సింహవాహనంపై యుద్ధానికి సిద్ధమవుతుంది. ధూమ్రలోచనుడు మరియు అతని సైన్యం దేవిని (Devi) ఎదుర్కోవడానికి ప్రయత్నిస్తారు కానీ దేవి తన అపారమైన శక్తితో వారిని సులభంగా ఓడిస్తారు. దేవి తన సింహవాహనంతో ధూమ్రలోచనుడిని చంపుతుంది.
శుంభుడి కోపం: తన సేనాధిపతిని కోల్పోయిన శుంభుడు చాలా కోపంగా ఉంటాడు. అతను తన శక్తివంతమైన సేనాధిపతులు చండముండులను దేవిని చంపడానికి పంపుతాడు.
యుద్ధం యొక్క తీవ్రత: దేవి మరియు దైత్యుల మధ్య జరిగే ఈ యుద్ధం చాలా భీకరంగా ఉంటుంది. దేవి తన అపారమైన శక్తితో దైత్యులను ఎదుర్కొంటుంది.
ఈ అధ్యాయం దేవి యొక్క శక్తిని, ధైర్యాన్ని మరియు దైత్యుల అహంకారాన్ని చూపుతుంది. దేవి తన భక్తులను రక్షించడానికి ఎల్లప్పుడూ సిద్ధంగా ఉంటుందనే విషయాన్ని ఈ అధ్యాయం స్పష్టం చేస్తుంది.
ముగింపు:
దుర్గా సప్తశతి (Durga Saptashati) ఆరవ అధ్యాయం, పార్వతి దేవి (Goddess Parvati) యొక్క శక్తిని, ధైర్యాన్ని మరియు దైత్యుల అహంకారాన్ని ప్రదర్శిస్తుంది. ఈ అధ్యాయం భక్తులకు దేవి పట్ల భక్తిని పెంపొందిస్తుంది మరియు ఆమె అనుగ్రహాన్ని పొందాలనే కోరికను పెంచుతుంది. ధైర్యం, భక్తి, దుష్టులకు శిక్ష మరియు స్త్రీ శక్తి యొక్క ప్రాముఖ్యతను ఈ అధ్యాయం తెలియజేస్తుంది.
Durga Saptashati – Chapter 6 Telugu
దుర్గా సప్తశతి – ఆరవ అధ్యాయం – తెలుగు
శుంభనిశుంభసేనానీధూమ్రలోచనవధో నామ షష్టో ధ్యాయః ॥
ధ్యానం
నగాధీశ్వర విష్త్రాం ఫణి ఫణోత్తంసోరు రత్నావళీ
భాస్వద్ దేహ లతాం నిభఽఉ నేత్రయోద్భాసితామ్ ।
మాలా కుంభ కపాల నీరజ కరాం చంద్రా అర్ధ చూఢాంబరాం
సర్వేశ్వర భైరవాంగ నిలయాం పద్మావతీచింతయే ॥
ఋషిరువాచ ॥1॥
ఇత్యాకర్ణ్య వచో దేవ్యాః స దూతోఽమర్షపూరితః ।
సమాచష్ట సమాగమ్య దైత్యరాజాయ విస్తరాత్ ॥ 2 ॥
తస్య దూతస్య తద్వాక్యమాకర్ణ్యాసురరాట్ తతః ।
స క్రోధః ప్రాహ దైత్యానామధిపం ధూమ్రలోచనం ॥3॥
హే ధూమ్రలోచనాశు త్వం స్వసైన్య పరివారితః।
తామానయ బల్లాద్దుష్టాం కేశాకర్షణ విహ్వలాం ॥4॥
తత్పరిత్రాణదః కశ్చిద్యది వోత్తిష్ఠతేఽపరః।
స హంతవ్యోఽమరోవాపి యక్షో గంధర్వ ఏవ వా ॥5॥
ఋషిరువాచ ॥6॥
తేనాజ్ఞప్తస్తతః శీఘ్రం స దైత్యో ధూమ్రలోచనః।
వృతః షష్ట్యా సహస్రాణాం అసురాణాంద్రుతంయమౌ ॥6॥
న దృష్ట్వా తాం తతో దేవీం తుహినాచల సంస్థితాం।
జగాదోచ్చైః ప్రయాహీతి మూలం శుంబనిశుంభయోః ॥8॥
న చేత్ప్రీత్యాద్య భవతీ మద్భర్తారముపైష్యతి
తతో బలాన్నయామ్యేష కేశాకర్షణవిహ్వలాం ॥9॥
దేవ్యువాచ ॥10॥
దైత్యేశ్వరేణ ప్రహితో బలవాన్బలసంవృతః।
బలాన్నయసి మామేవం తతః కిం తే కరోమ్యహం ॥11॥
ఋషిరువాచ ॥12॥
ఇత్యుక్తః సోఽభ్యధావత్తాం అసురో ధూమ్రలోచనః।
హూంకారేణైవ తం భస్మ సా చకారాంబికా తదా॥13॥
అథ క్రుద్ధం మహాసైన్యం అసురాణాం తథాంబికా।
వవర్ష సాయుకైస్తీక్ష్ణైస్తథా శక్తిపరశ్వధైః ॥14॥
తతో ధుతసటః కోపాత్కృత్వా నాదం సుభైరవం।
పపాతాసుర సేనాయాం సింహో దేవ్యాః స్వవాహనః ॥15॥
కాంశ్చిత్కరప్రహారేణ దైత్యానాస్యేన చాపారాన్।
ఆక్రాంత్యా చాధరేణ్యాన్ జఘాన స మహాసురాన్ ॥16॥
కేషాంచిత్పాటయామాస నఖైః కోష్ఠాని కేసరీ।
తథా తలప్రహారేణ శిరాంసి కృతవాన్ పృథక్ ॥17॥
విచ్ఛిన్నబాహుశిరసః కృతాస్తేన తథాపరే।
పపౌచ రుధిరం కోష్ఠాదన్యేషాం ధుతకేసరః ॥18॥
క్షణేన తద్బలం సర్వం క్షయం నీతం మహాత్మనా।
తేన కేసరిణా దేవ్యా వాహనేనాతికోపినా ॥19॥
శ్రుత్వా తమసురం దేవ్యా నిహతం ధూమ్రలోచనం।
బలం చ క్షయితం కృత్స్నం దేవీ కేసరిణా తతః॥20॥
చుకోప దైత్యాధిపతిః శుంభః ప్రస్ఫురితాధరః।
ఆజ్ఞాపయామాస చ తౌ చండముండౌ మహాసురౌ ॥21॥
హేచండ హే ముండ బలైర్బహుభిః పరివారితౌ
తత్ర గచ్ఛత గత్వా చ సా సమానీయతాం లఘు ॥22॥
కేశేష్వాకృష్య బద్ధ్వా వా యది వః సంశయో యుధి।
తదాశేషా యుధైః సర్వైర్ అసురైర్వినిహన్యతాం ॥23॥
తస్యాం హతాయాం దుష్టాయాం సింహే చ వినిపాతితే।
శీఘ్రమాగమ్యతాం బద్వా గృహీత్వాతామథాంబికాం ॥24॥
॥ స్వస్తి శ్రీ మార్కండేయ పురాణే సావర్నికేమన్వంతరే దేవి మహత్మ్యే శుంభనిశుంభసేనానీధూమ్రలోచనవధో నామ షష్టో ధ్యాయః ॥ఆహుతి
ఓం క్లీం జయంతీ సాంగాయై సశక్తికాయై సపరివారాయై సవాహనాయై మహాహుతిం సమర్పయామి నమః స్వాహా ॥
Credits: SVBP
Also Read
