శ్రీ రామ చరిత మానస – లంకాకాండ
“శ్రీ రామ చరిత మానస – Sri Rama Charita Manasa” అను పవిత్రమైన రచనను గోస్వామి తులసీదాస్ (Goswami Tulsidas) చే రచింపబడినది. ఈ ప్రసిద్ధ మహాకావ్యం యొక్క ఆరవ భాగం “శ్రీ రామ చరిత మానస – లంకాకాండ” (Sri Rama Charita Manasa – Lanka Kanda)”. ఈ మహాకావ్యం శ్రీ రాముని (Sri Ram) జీవిత కథను వివరిస్తుంది. దీనిని ప్రాచీన గ్రంథాలలో అత్యంత ముఖ్యమైనది మరియు ప్రసిద్ధమైనది. ఈ కావ్యం నందు శ్రీ రాముని జననం నుండి అయోధ్య (Ayodhya) నుండి వనవాసానికి బయలుదేరే వరకు జరిగిన సంఘటనలను వివరిస్తుంది.
కాండ వివరాలు:
గోస్వామి తులసీదాస్ (Tulsidas) రచించిన “శ్రీ రామ చరిత మానస” అను ప్రసిద్ధ మహాకావ్యం నందు ఏడు (7) కాండలుగా విభజించి శ్రీ రామచంద్రుడి (Sri Ramachandra) జీవితకథను రచించారు.
- శ్రీ రామ చరిత మానస – బాలకాండ – Balakanda
- శ్రీ రామ చరిత మానస – అయోధ్యాకాండ – Ayodhya Kanda
- శ్రీ రామ చరిత మానస – అరణ్యకాండ – Aranya Kanda
- శ్రీ రామ చరిత మానస – కిష్కింధాకాండ – Kishkindha Kanda
- శ్రీ రామ చరిత మానస – సుందరకాండ – Sundara Kanda
- శ్రీ రామ చరిత మానస – లంకాకాండ – Lanka Kanda
- శ్రీ రామ చరిత మానస – ఉత్తరకాండ – Uttara Kanda
లంకాకాండ ముఖ్య అంశాలు:
లంకాకాండ రామాయణంలో (Ramayanam) ఒక చాలా ముఖ్యమైన కాండం. ఈ కాండంలో రాముడు రావణుడిపై యుద్ధం చేసి సీతను (Sita) తిరిగి పొందుతాడు. లంకాకాండ యొక్క ముఖ్య అంశాలను పరిశీలిస్తే
రాముడి సేనా సమర్థవంతం:
రాముడు సముద్రాన్ని దాటి లంకకు (Lanka) చేరుకుంటాడు. రాముడి సేనలో వానర యోధులు, రాక్షససులు, ఋషులు, దేవతలు ఉన్నారు. హనుమంతుడు (Hanuman), అంగదుడు (Angada), నీలుడు, జాంబవంతుడు (jambavan), ఋషభుడు వంటి శక్తివంతమైన యోధులు రాముడి సేనలో ప్రధాన పాత్ర పోషిస్తారు.
యుద్ధం ఆరంభం:
రాముడు రావణుడికి సందేశం పంపి సీతను విడిచిపెట్టమని కోరుతాడు. కానీ, రావణుడు (Ravan) రాముడి (Sri Rama) సందేశాన్ని తిరస్కరిస్తాడు. దీనితో రాముడు రావణుడిపై యుద్ధం ప్రకటిస్తాడు. యుద్ధం చాలా భీకరంగా ఉంటుంది. రాముడు, లక్ష్మణుడు (Lakshman), వానర యోధులు రాక్షసులతో పోరాడతారు.
ఇంద్రజిత్ యుద్ధం:
రావణుడి కుమారుడు ఇంద్రజిత్ (Indrajit) ఒక శక్తివంతమైన యోధుడు. ఇంద్రజిత్ మాయాజాలం ద్వారా రాముడిని, లక్ష్మణుడిని బంధిస్తాడు. కానీ, హనుమంతుడు (Hanuman Ji) వారిని బంధవిముక్తి చేస్తాడు. చివరికి రాముడు ఇంద్రజిత్‌ను చంపి రాక్షసుల సైన్యంలో ఒక ముఖ్యమైన నాయకుడిని కోల్పోతాడు.
రావణుడి సోదరుల మరణం:
రావణుడి సోదరులు విభీషణుడు (Vibhishana), కుంభకర్ణుడు (Kumbhakarna) కూడా యుద్ధంలో పాల్గొంటారు. కానీ, రాముడు వారిని చంపి రావణుడికి మరింత బలహీనత కలిగిస్తాడు.
విభీషణుడి శరణాగతి:
రాక్షసుల అన్యాయాలను చూసి విభీషణుడు రాముడికి శరణాగతి (Surrender) చేస్తాడు. విభీషణుడు రాముడికి రావణుడి రాజ్యం గురించి వివరమైన సమాచారం అందిస్తాడు.
రావణుడితో రాముడి యుద్ధం:
చివరికి రాముడు, రావణుడు ఎదురెదురుగా పోరాడతారు. ఈ యుద్ధం చాలా భీకరంగా ఉంటుంది. చివరికి రాముడు రావణుడిని సంహరించి సీతను తిరిగి పొందుతాడు.
లంకాకాండ యొక్క ప్రాముఖ్యత:
లంకాకాండ (Lanka Kanda) రామాయణంలో ఒక చాలా ముఖ్యమైన కాండం. ఈ కాండంలో రాముడు రావణుడిపై విజయం సాధించడం, సీతను తిరిగి పొందడం జరుగుతుంది. ఈ యుద్ధం ధర్మంపై అధర్మం విజయం సాధించిందని చాటి చెబుతుంది.
- ధైర్యం మరియు విశ్వాసం యొక్క ప్రదర్శన: లంకాకాండ రాముడు, లక్ష్మణుడు, వానర సేనల (Vanara Sena) ధైర్యం మరియు విశ్వాసాన్ని చూపించే కథ. రాముడు తన భార్య కోసం రావణుడిలాంటి శక్తివంతమైన రాక్షసుడితో యుద్ధం చేయడానికి వెనుకాడడు. వారి విశ్వాసం మరియు ధర్మం పట్ల ఉన్న నిబద్ధత వారిని విజయం వైపు నడిపిస్తుంది.
- మంచి చెడు మధ్య యుద్ధం: లంకాకాండ ధర్మం (మంచి) మరియు అధర్మం (చెడు) మధ్య జరిగే పోరాటానికి ప్రతీక. రాముడు ధర్మాన్ని స్థాపించడానికి మరియు సీతను కాపాడటానికి యుద్ధం చేస్తాడు. రావణుడు తన స్వార్థం కోసం అపహరణకు పాల్పడతాడు. చివరికి ధర్మమే విజయం సాధిస్తుంది.
- లోపలి నుండి బలహీనత: లంకాకాండ రావణుడి సామ్రాజ్యం లోపల ఉన్న బలహీనతలను కూడా చూపిస్తుంది. విభీషణుడు రావణుడి అన్యాయాలను వ్యతిరేకించి రాముడికి మద్దతు ఇస్తాడు. రావణుడి అహంకారం మరియు అన్యాయాలే అతని పతనం కు కారణమవుతాయి.
- సహాయం యొక్క ప్రాముఖ్యత: రాముడు విజయం (Victory) సాధించడానికి అతని సహచరులు, వానర సేన మరియు విభీషణుడి సహాయం చాలా అవసరం. లంకాకాండ సహాయం మరియు సహకారం విజయానికి ఎంతో కీలకమని తెలియజేస్తుంది.
లంకాకాండ యొక్క చిరస్మరణీయత:
లంకాకాండ రామాయణంలో ఒక చిరస్మరణీయమైన అధ్యాయం. ఇది ధర్మం, విశ్వాసం, ధైర్యం విజయం సాధించడానికి ఎంత అవసరమో చాటి చెబుతుంది. రాముడి పట్ల భక్తి, యుద్ధ రంగంలో వానర సేన చూపించిన సాహసం, సీత యొక్క పతివ్రత ధర్మం ఈ కాండంలో అద్భుతంగా చిత్రీకరించబడ్డాయి. లంకాకాండ మన జీవితాల్లో ఎదురయ్యే కష్టాలను ధైర్యంగా ఎదుర్కోవడానికి మార్గదర్శకంగా ఉంటుంది.
లంకాకాండ ముగింపు:
లంకాకాండ రాముడి విజయంతో ముగుస్తుంది. రావణుడిని సంహరించి, సీత దేవిని (Sita Devi) తిరిగి పొందిన తరువాత జరిగే కొన్ని ముఖ్యమైన సంఘటనలు:
- విభీషణుడికి రాజ్య పట్టాభిషేకం: రాముడు రావణుడి సోదరుడు విభీషణుడిని లంకా రాజుగా నియమిస్తాడు. విభీషణుడు ధర్మబద్ధంగా రాజ్యంను పాలిస్తాడని రాముడు నమ్ముతాడు.
- సీతాగ్ని పరీక్ష: కొందరు సీత రావణుడి రాజభవనంలో ఉన్నందున ఆమె పవిత్రతపై శంకం వ్యక్తం చేస్తారు. సీత తన పవిత్రతను నిరూపించుకోవడానికి అగ్ని ప్రవేశానికి సిద్ధపడుతుంది. అగ్నిగుండంలోకి దూకి నిప్పుల మధ్య నుండి నిర్మలంగా బయటకు వస్తుంది.
- అయోధ్యకు తిరుగు ప్రయాణం: సీత తన పవిత్రతను నిరూపించుకున్న తరువాత, రాముడు, లక్ష్మణుడు, సీత వానర సేనతో కలిసి అయోధ్యకు (Ayodhya) తిరుగు ప్రయాణం ప్రారంభిస్తారు.
- ధర్మ స్థాపన: రాముడు రావణుడిని సంహరించడం ద్వారా ధర్మాన్ని పునరుద్ధరిస్తాడు. లంకా రాజ్యంలో మళ్లీ శాంతి నెలకొల్పుతుంది.
- సీత యొక్క పరీక్షలు: లంకాకాండ ముగింపు సీత ఎదుర్కొన్న కష్టాలను చూపిస్తుంది. అగ్ని పరీక్ష ఆమె ధైర్యం, రాముడి పట్ల ఆమెకున్న భక్తికి నిదర్శనం.
- రాముడి రాజ్యాభిషేకానికి నేపథ్యం: లంకా నుండి తిరిగి వచ్చిన తరువాత, రాముడు అయోధ్యకు రాజుగా అభిషేకం జరుగుతుంది. లంకాకాండ ముగింపు రాబోయే రాజ్యపాలనకు వేదిక నిర్మిస్తుంది.
“శ్రీ రామ చరిత మానస” చదవాలనుకునే పాఠకులకు మొదటి “బాలకాండ – Balakanda” నుండి ప్రారంభించి తరువాతి “అయోధ్యాకాండ – Ayodhya Kanda”ను, “అరణ్యకాండ – Aranya Kanda”, “కిష్కింధాకాండ – Kishkindha Kanda”, “సుందరకాండ – Sundara Kanda” మరియు తదుపరి మిగిలిన కాండములను సంపూర్తిగా పఠించినచొ మరింత సులభముగా అర్థం చేసుకోగలరు.
Sri Rama Charita Manasa – Lanka Kanda Telugu
శ్రీ రామ చరిత మానస – లంకాకాండ తెలుగు
శ్రీ గణేశాయ నమః
శ్రీ జానకీవల్లభో విజయతే
శ్రీ రామచరితమానస
షష్ఠ సోపాన (లంకాకాండ)
రామం కామారిసేవ్యం భవభయహరణం కాలమత్తేభసింహం
యోగీంద్రం జ్ఞానగమ్యం గుణనిధిమజితం నిర్గుణం నిర్వికారం।
మాయాతీతం సురేశం ఖలవధనిరతం బ్రహ్మవృందైకదేవం
వందే కందావదాతం సరసిజనయనం దేవముర్వీశరూపమ్ ॥ 1 ॥
శంఖేంద్వాభమతీవసుందరతనుం శార్దూలచర్మాంబరం
కాలవ్యాలకరాలభూషణధరం గంగాశశాంకప్రియం।
కాశీశం కలికల్మషౌఘశమనం కల్యాణకల్పద్రుమం
నౌమీడ్యం గిరిజాపతిం గుణనిధిం కందర్పహం శంకరమ్ ॥ 2 ॥
యో దదాతి సతాం శంభుః కైవల్యమపి దుర్లభం।
ఖలానాం దండకృద్యోఽసౌ శంకరః శం తనోతు మే ॥ 3 ॥
దో. లవ నిమేష పరమాను జుగ బరష కలప సర చండ।
భజసి న మన తేహి రామ కో కాలు జాసు కోదండ ॥
సో. సింధు బచన సుని రామ సచివ బోలి ప్రభు అస కహేఉ।
అబ బిలంబు కేహి కామ కరహు సేతు ఉతరై కటకు ॥
సునహు భానుకుల కేతు జామవంత కర జోరి కహ।
నాథ నామ తవ సేతు నర చఢ఼ఇ భవ సాగర తరిహిమ్ ॥
యహ లఘు జలధి తరత కతి బారా। అస సుని పుని కహ పవనకుమారా ॥
ప్రభు ప్రతాప బడ఼వానల భారీ। సోషేఉ ప్రథమ పయోనిధి బారీ ॥
తబ రిపు నారీ రుదన జల ధారా। భరేఉ బహోరి భయు తేహిం ఖారా ॥
సుని అతి ఉకుతి పవనసుత కేరీ। హరషే కపి రఘుపతి తన హేరీ ॥
జామవంత బోలే దౌ భాఈ। నల నీలహి సబ కథా సునాఈ ॥
రామ ప్రతాప సుమిరి మన మాహీం। కరహు సేతు ప్రయాస కఛు నాహీమ్ ॥
బోలి లిఏ కపి నికర బహోరీ। సకల సునహు బినతీ కఛు మోరీ ॥
రామ చరన పంకజ ఉర ధరహూ। కౌతుక ఏక భాలు కపి కరహూ ॥
ధావహు మర్కట బికట బరూథా। ఆనహు బిటప గిరిన్హ కే జూథా ॥
సుని కపి భాలు చలే కరి హూహా। జయ రఘుబీర ప్రతాప సమూహా ॥
దో. అతి ఉతంగ గిరి పాదప లీలహిం లేహిం ఉఠాఇ।
ఆని దేహిం నల నీలహి రచహిం తే సేతు బనాఇ ॥ 1 ॥
సైల బిసాల ఆని కపి దేహీం। కందుక ఇవ నల నీల తే లేహీమ్ ॥
దేఖి సేతు అతి సుందర రచనా। బిహసి కృపానిధి బోలే బచనా ॥
పరమ రమ్య ఉత్తమ యహ ధరనీ। మహిమా అమిత జాఇ నహిం బరనీ ॥
కరిహుఁ ఇహాఁ సంభు థాపనా। మోరే హృదయఁ పరమ కలపనా ॥
సుని కపీస బహు దూత పఠాఏ। మునిబర సకల బోలి లై ఆఏ ॥
లింగ థాపి బిధివత కరి పూజా। సివ సమాన ప్రియ మోహి న దూజా ॥
సివ ద్రోహీ మమ భగత కహావా। సో నర సపనేహుఁ మోహి న పావా ॥
సంకర బిముఖ భగతి చహ మోరీ। సో నారకీ మూఢ఼ మతి థోరీ ॥
దో. సంకర ప్రియ మమ ద్రోహీ సివ ద్రోహీ మమ దాస।
తే నర కరహి కలప భరి ధోర నరక మహుఁ బాస ॥ 2 ॥
జే రామేస్వర దరసను కరిహహిం। తే తను తజి మమ లోక సిధరిహహిమ్ ॥
జో గంగాజలు ఆని చఢ఼ఆఇహి। సో సాజుజ్య ముక్తి నర పాఇహి ॥
హోఇ అకామ జో ఛల తజి సేఇహి। భగతి మోరి తేహి సంకర దేఇహి ॥
మమ కృత సేతు జో దరసను కరిహీ। సో బిను శ్రమ భవసాగర తరిహీ ॥
రామ బచన సబ కే జియ భాఏ। మునిబర నిజ నిజ ఆశ్రమ ఆఏ ॥
గిరిజా రఘుపతి కై యహ రీతీ। సంతత కరహిం ప్రనత పర ప్రీతీ ॥
బాఁధా సేతు నీల నల నాగర। రామ కృపాఁ జసు భయు ఉజాగర ॥
బూడ఼హిం ఆనహి బోరహిం జేఈ। భే ఉపల బోహిత సమ తేఈ ॥
మహిమా యహ న జలధి కి బరనీ। పాహన గున న కపిన్హ కి కరనీ ॥
దో0=శ్రీ రఘుబీర ప్రతాప తే సింధు తరే పాషాన।
తే మతిమంద జే రామ తజి భజహిం జాఇ ప్రభు ఆన ॥ 3 ॥
బాఁధి సేతు అతి సుదృఢ఼ బనావా। దేఖి కృపానిధి కే మన భావా ॥
చలీ సేన కఛు బరని న జాఈ। గర్జహిం మర్కట భట సముదాఈ ॥
సేతుబంధ ఢిగ చఢ఼ఇ రఘురాఈ। చితవ కృపాల సింధు బహుతాఈ ॥
దేఖన కహుఁ ప్రభు కరునా కందా। ప్రగట భే సబ జలచర బృందా ॥
మకర నక్ర నానా ఝష బ్యాలా। సత జోజన తన పరమ బిసాలా ॥
ఐసేఉ ఏక తిన్హహి జే ఖాహీం। ఏకన్హ కేం డర తేపి డేరాహీమ్ ॥
ప్రభుహి బిలోకహిం టరహిం న టారే। మన హరషిత సబ భే సుఖారే ॥
తిన్హ కీ ఓట న దేఖిఅ బారీ। మగన భే హరి రూప నిహారీ ॥
చలా కటకు ప్రభు ఆయసు పాఈ। కో కహి సక కపి దల బిపులాఈ ॥
దో. సేతుబంధ భి భీర అతి కపి నభ పంథ ఉడ఼ఆహిం।
అపర జలచరన్హి ఊపర చఢ఼ఇ చఢ఼ఇ పారహి జాహిమ్ ॥ 4 ॥
అస కౌతుక బిలోకి ద్వౌ భాఈ। బిహఁసి చలే కృపాల రఘురాఈ ॥
సేన సహిత ఉతరే రఘుబీరా। కహి న జాఇ కపి జూథప భీరా ॥
సింధు పార ప్రభు డేరా కీన్హా। సకల కపిన్హ కహుఁ ఆయసు దీన్హా ॥
ఖాహు జాఇ ఫల మూల సుహాఏ। సునత భాలు కపి జహఁ తహఁ ధాఏ ॥
సబ తరు ఫరే రామ హిత లాగీ। రితు అరు కురితు కాల గతి త్యాగీ ॥
ఖాహిం మధుర ఫల బటప హలావహిం। లంకా సన్ముఖ సిఖర చలావహిమ్ ॥
జహఁ కహుఁ ఫిరత నిసాచర పావహిం। ఘేరి సకల బహు నాచ నచావహిమ్ ॥
దసనన్హి కాటి నాసికా కానా। కహి ప్రభు సుజసు దేహిం తబ జానా ॥
జిన్హ కర నాసా కాన నిపాతా। తిన్హ రావనహి కహీ సబ బాతా ॥
సునత శ్రవన బారిధి బంధానా। దస ముఖ బోలి ఉఠా అకులానా ॥
దో. బాంధ్యో బననిధి నీరనిధి జలధి సింధు బారీస।
సత్య తోయనిధి కంపతి ఉదధి పయోధి నదీస ॥ 5 ॥
నిజ బికలతా బిచారి బహోరీ। బిహఁసి గయు గ్రహ కరి భయ భోరీ ॥
మందోదరీం సున్యో ప్రభు ఆయో। కౌతుకహీం పాథోధి బఁధాయో ॥
కర గహి పతిహి భవన నిజ ఆనీ। బోలీ పరమ మనోహర బానీ ॥
చరన నాఇ సిరు అంచలు రోపా। సునహు బచన పియ పరిహరి కోపా ॥
నాథ బయరు కీజే తాహీ సోం। బుధి బల సకిఅ జీతి జాహీ సోమ్ ॥
తుమ్హహి రఘుపతిహి అంతర కైసా। ఖలు ఖద్యోత దినకరహి జైసా ॥
అతిబల మధు కైటభ జేహిం మారే। మహాబీర దితిసుత సంఘారే ॥
జేహిం బలి బాఁధి సహజభుజ మారా। సోఇ అవతరేఉ హరన మహి భారా ॥
తాసు బిరోధ న కీజిఅ నాథా। కాల కరమ జివ జాకేం హాథా ॥
దో. రామహి సౌపి జానకీ నాఇ కమల పద మాథ।
సుత కహుఁ రాజ సమర్పి బన జాఇ భజిఅ రఘునాథ ॥ 6 ॥
నాథ దీనదయాల రఘురాఈ। బాఘు సనముఖ గేఁ న ఖాఈ ॥
చాహిఅ కరన సో సబ కరి బీతే। తుమ్హ సుర అసుర చరాచర జీతే ॥
సంత కహహిం అసి నీతి దసానన। చౌథేంపన జాఇహి నృప కానన ॥
తాసు భజన కీజిఅ తహఁ భర్తా। జో కర్తా పాలక సంహర్తా ॥
సోఇ రఘువీర ప్రనత అనురాగీ। భజహు నాథ మమతా సబ త్యాగీ ॥
మునిబర జతను కరహిం జేహి లాగీ। భూప రాజు తజి హోహిం బిరాగీ ॥
సోఇ కోసలధీస రఘురాయా। ఆయు కరన తోహి పర దాయా ॥
జౌం పియ మానహు మోర సిఖావన। సుజసు హోఇ తిహుఁ పుర అతి పావన ॥
దో. అస కహి నయన నీర భరి గహి పద కంపిత గాత।
నాథ భజహు రఘునాథహి అచల హోఇ అహివాత ॥ 7 ॥
తబ రావన మయసుతా ఉఠాఈ। కహై లాగ ఖల నిజ ప్రభుతాఈ ॥
సును తై ప్రియా బృథా భయ మానా। జగ జోధా కో మోహి సమానా ॥
బరున కుబేర పవన జమ కాలా। భుజ బల జితేఉఁ సకల దిగపాలా ॥
దేవ దనుజ నర సబ బస మోరేం। కవన హేతు ఉపజా భయ తోరేమ్ ॥
నానా బిధి తేహి కహేసి బుఝాఈ। సభాఁ బహోరి బైఠ సో జాఈ ॥
మందోదరీం హృదయఁ అస జానా। కాల బస్య ఉపజా అభిమానా ॥
సభాఁ ఆఇ మంత్రిన్హ తేంహి బూఝా। కరబ కవన బిధి రిపు సైం జూఝా ॥
కహహిం సచివ సును నిసిచర నాహా। బార బార ప్రభు పూఛహు కాహా ॥
కహహు కవన భయ కరిఅ బిచారా। నర కపి భాలు అహార హమారా ॥
దో. సబ కే బచన శ్రవన సుని కహ ప్రహస్త కర జోరి।
నితి బిరోధ న కరిఅ ప్రభు మత్రింన్హ మతి అతి థోరి ॥ 8 ॥
కహహిం సచివ సఠ ఠకురసోహాతీ। నాథ న పూర ఆవ ఏహి భాఁతీ ॥
బారిధి నాఘి ఏక కపి ఆవా। తాసు చరిత మన మహుఁ సబు గావా ॥
ఛుధా న రహీ తుమ్హహి తబ కాహూ। జారత నగరు కస న ధరి ఖాహూ ॥
సునత నీక ఆగేం దుఖ పావా। సచివన అస మత ప్రభుహి సునావా ॥
జేహిం బారీస బఁధాయు హేలా। ఉతరేఉ సేన సమేత సుబేలా ॥
సో భను మనుజ ఖాబ హమ భాఈ। బచన కహహిం సబ గాల ఫులాఈ ॥
తాత బచన మమ సును అతి ఆదర। జని మన గునహు మోహి కరి కాదర ॥
ప్రియ బానీ జే సునహిం జే కహహీం। ఐసే నర నికాయ జగ అహహీమ్ ॥
బచన పరమ హిత సునత కఠోరే। సునహిం జే కహహిం తే నర ప్రభు థోరే ॥
ప్రథమ బసీఠ పఠు సును నీతీ। సీతా దేఇ కరహు పుని ప్రీతీ ॥
దో. నారి పాఇ ఫిరి జాహిం జౌం తౌ న బఢ఼ఆఇఅ రారి।
నాహిం త సన్ముఖ సమర మహి తాత కరిఅ హఠి మారి ॥ 9 ॥
యహ మత జౌం మానహు ప్రభు మోరా। ఉభయ ప్రకార సుజసు జగ తోరా ॥
సుత సన కహ దసకంఠ రిసాఈ। అసి మతి సఠ కేహిం తోహి సిఖాఈ ॥
అబహీం తే ఉర సంసయ హోఈ। బేనుమూల సుత భయహు ఘమోఈ ॥
సుని పితు గిరా పరుష అతి ఘోరా। చలా భవన కహి బచన కఠోరా ॥
హిత మత తోహి న లాగత కైసేం। కాల బిబస కహుఁ భేషజ జైసేమ్ ॥
సంధ్యా సమయ జాని దససీసా। భవన చలేఉ నిరఖత భుజ బీసా ॥
లంకా సిఖర ఉపర ఆగారా। అతి బిచిత్ర తహఁ హోఇ అఖారా ॥
బైఠ జాఇ తేహీ మందిర రావన। లాగే కింనర గున గన గావన ॥
బాజహిం తాల పఖాఉజ బీనా। నృత్య కరహిం అపఛరా ప్రబీనా ॥
దో. సునాసీర సత సరిస సో సంతత కరి బిలాస।
పరమ ప్రబల రిపు సీస పర తద్యపి సోచ న త్రాస ॥ 10 ॥